زلال تر از اب

از سه ماهگی کاملا مامان میگفتی ودل مامان میبردی با لالایی مامان خواب میبرد وباشیرین کاری های خواهر لبریز از خنده توی اواخر زمستون حدود هفت ماه ونیم نشسته با یک دنیا ارزو وخواستن های زیبا هندوانه شب یلدا  یک شب زمستونی به یاد موندی در برج میلاد   ...

اولین سفرت توی سه ماه ونیم به شمال بود اواخر مهرماه هوا کمی سرد شده بود وخیلی باد میومد من وبابا والنای عزیز دل همگی نگران این بودیم که سرما نخوری که خداروشکر اذیت نشدی وخیلی بهمون خوش گذشت.همه چیز به روایت تصویر وشکر نعمتهای بی پایان پروردگار   ...

روز بیمارستان که باقد 49 سانت ووزن 2950 در پایان 36 هفتگی بدنیا اومدی   چهل روزگی نفس ما چهل روزگی اویناجان   دوماهگی عزیزدلم سه ماگی نازنین خانومم چهارماهگی قند مامان وبابا ...

مهربونم قبل از اومدنت خیلی خیلی دلتنگ خنده های قشنگ بودیم من وبابا والنا  همه وهمه برای بودنت لحظه شماری میکردیم توهم شیطون بالا بودی وتوی دلم حسابی جست وخیز میزدی اینقدر بالا وپایین پریدی تا بالاخره بند نافوبخودت گره زدی وماجراهای زیادی برای مامان وبابا درست کردی ودر آخر هم با کلی ترس ولرزتوی مرداد ماه بدنیای زمینی ها پا گذاشتی  قبل از اینکه زمینی بشی خیلی دنبال اسم برات گشتیم ولی هیچ اسمی بنظرمون قشنگ وزیبا نبود خیلی مردد بودیم حتی من خواب دیدم که باید اسمت قرانی باشه واز قران کلام وحی انتخاب بشه ولی بازهم انتخاب سخت بود خیلی سخت  بعدها بابا اسم السا و مامان ملیکا رو برات درنظرگرفتن ولی بازهم خیلی از تصمیم راضی نبود...